Trycholog Aurelia Romaniec Lubin
LOGOPEDA
Aurelia Romaniec
TRYCHOLOG
Aurelia Romaniec
NIP 000 000 00 00 Regon 000000000
www.trychologlogopeda.pl
e-mail: biuro@trychologlogopeda.pl
59-300 Lubin, ul. C.K. Norwida 71/4
Usługi Edukacyjno-Medyczne
Dysmed
Ćwiczenia Gimnastyki Mózgu podzielone są na cztery grupy:
Ćwiczenia na przekroczenie linii środkowej ciała – stymulują prace zarówno dużej, jak
i małej motoryki. Połączenie prawej i lewej półkuli mózgu i całkowitego odbioru materiału na poziomie analizy i uogólnień.
Ćwiczenia rozciągające, (wydłużające) mięśnie – pomagają rozluźnić napięcia,
które gromadzą się w mięśniach i ścięgnach. Gdy mięśnie są rozciągnięte i mają właściwą sobie długość, przekazują do mózgu sygnał
o tym, że człowiek jest rozluźniony, spokojny
i gotowy do pracy poznawczej.
Ćwiczenia energetyzujące i podnoszące aktywność ciała i mózgu – zapewniają niezbędną prędkość i intensywność przebiegu informacji oraz tworzą neurofizjologiczne podstawy do szybkiego ich przetwarzania.
Ćwiczenia podnoszące pozytywne nastawienie (pogłębiające) – optymalizują pracę układu limbicznego mózgu.
Stabilizują i rytmizują procesy nerwowe.
Korzyści:
Co dają dziecku ćwiczenia Paula Dennisona
przy regularnym ich stosowaniu
(min. przez 4 tyg.) ?
- wspierają naturalny rozwój dziecka
- stymulują dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych
- usuwają blokady ukryte w ciele dziecka
- wprowadzają ciało i umysł w stan optymalny do przyswajania wiedzy
- równoważąc wymiar lateralności
- koncentracji, stabilności
- poprawiają koncentrację na wykonywanych zadaniach
- poprawiają koordynację wzrokowo ruchową, poprawiają oddychanie
- zwiększają zdolności manualne, uaktywniają lewą półkulę mózgu
odpowiedzialną za umiejętności, synchronizują współpracę obu półkul
mózgowych ponadto usuwają zmęczenie, energetyzują, odprężają,
relaksują oraz pomagają w łagodzeniu stresów
Dla kogo?
Kinezjologia Edukacyjna skierowana jest do dzieci:
- z deficytami uwagi (lęk, agresja)
- o specyficznych potrzebach
edukacyjnych (upośledzenie
umysłowe, autyzm, zespół Downa)
- z mózgowym porażeniem dziecięcym
- z zaburzeniami sfery motywacyjnej
- dziećmi nadpobudliwymi
psychoruchowo (ADHD)
- dziećmi z zaburzeniami zachowania,
- z dziećmi zdolnymi
Co to jest Kinezjologia Edukacyjna?
Kinezjologia edukacyjna, inaczej zwana gimnastyką umysłu, oznacza naukę o ruchu (z greckiego kinesis – ruch, logos – nauka). Dokładniej – jest to nauka zajmująca się ruchem i jego wpływem na uczenie się. Wykorzystuje wzajemne zależności rozwoju fizycznego, emocjonalnego i intelektualnego. Natomiast edukacja (z łacińskiego educare – wychowywać, kształcić),
co w danym kierunku oznacza poszukiwanie przez człowieka wiedzy
o sobie, o wewnętrznych przeszkodach na drodze do rozwoju. Kinezjologia edukacyjna jest metodą wspierania naturalnego rozwoju człowieka, bez względu na jego wiek, poprzez różne specjalistyczne ćwiczenia ruchowe.
Cele:
Cele metody kinezjologii edukacyjnej: aktywizacja mechanizmów naturalnego rozwoju, integracja funkcji półkul mózgowych, rozwój
ruchowy, emocjonalny i intelektualny, zrozumienie psychologicznych
i fizjologicznych reakcji ludzkiego (dziecięcego) organizmu na krótkotrwały
i bardzo intensywny wysiłek fizyczny.
Zajęcia Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne w DYSMED:
Zajęcia dla dzieci w wieku 3-7 lat prowadzone w grupach 3-6 osobowych.
Dodatkowo wzbogacone są o elementy Integracji Sensorycznej.
Zalecane jest, aby każde dziecko pracowało ze swoim opiekunem,
którym może być rodzic, starsze rodzeństwo itp.
Zajęcia trwają 50 minut i odbywają się raz w tygodniu.
Metoda ta wykorzystywana jest do pracy z dziećmi:
- Zdrowymi
- Niepełnosprawnymi intelektualnie
- Autystycznymi
- Z mózgowym porażeniem dziecięcym
- Z zaburzeniami emocjonalnymi
- Z zaburzeniami zachowania
- Głuchymi i niewidomymi
- Z niekorzystnych środowisk
wychowawczych np. z domów dziecka
Jest to metoda, która posługuje się ruchem jako głównym narzędziem służącym
do wspomagania psychoruchowego rozwoju dziecka i terapii zaburzeń tego rozwoju.
System ćwiczeń wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie
z dorosłymi.
Podstawowe założenia Ruchu Rozwijającego W. Sherborne:
Rozwijanie świadomości własnego ciała i usprawniania ruchowego. Pozwala dziecku doświadczyć odrębności od otoczenia, daje poczucie posiadania własnego “ja”.
Rozwijanie świadomości przestrzeni z innymi ludźmi i działanie w niej. Dziecko podczas terapii poznaje przestrzeń, w której się znajduje. Staje się ona dla niego bardziej przyjazna, a to w efekcie sprawia, że dziecko czuje się bezpieczne, bardziej aktywne, przejawia większą inicjatywę do działania oraz jest bardziej twórcze. Dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu. Metoda ta uczy współdziałania w grupie. Ćwiczenia ruchowe sprawiają dziecku radość, którą może dzielić z innymi uczestnikami,
co prowadzi do nawiązania między nimi bliskich kontaktów społecznych. Wytwarza się również bliska więź emocjonalna pomiędzy dzieckiem, a jego opiekunem.
- Zaburzona regulacja napięcia mięśniowego: trudności w rozluźnianiu mięśni nie zaangażowanych w wykonywanie czynności przez co ruchy są pozbawione naturalnej swobody, sprawiają wrażenie sztywnych
i kanciastych; słaba stabilizacja centralna wpływająca na nieprawidłową dystrybucję napięcia mięśniowego na mięśnie obwodowe.
- Trudności szkolne (obniżony poziom czynności grafomotorycznych, w tym techniki i tempa pisania, - problemy z nauką przedmiotów, których opanowanie wymaga sprawności motorycznej, manualnej, czy rysunkowej: wychowanie fizyczne, plastyka, prace techniczne, geometria).
- Zaburzenia logopedyczne dotyczące głównie planowania aparatu ruchowego mowy oraz napięcia mięśniowego artykulatorów;
obronne mechanizmy emocjonalne objawiające się frustracją lub reakcjami negatywistycznymi, gdyż wysiłek
włożony w pracę podczas wykonywania czynności manualnych (np. prace plastyczne, techniczne itp.) jest niewspółmierny do efektu końcowego, wtórne zaburzenia
procesów motywacyjnych.
Objawy :
Objawy dysfunkcji małej motoryki:
- Niechęć do podejmowania aktywności ruchowej, czynności samoobsługowych
i manualnych, trudności w posługiwaniu się prostymi narzędziami.
- Opóźniony rozwój praksji (umiejętności planowania ruchowego dotyczącego zwłaszcza nowych czynności motorycznych).
- Obniżona precyzja i szybkość ruchów docelowych.
- Mała wyćwiczalność w zakresie opanowywania ruchów drobnych związana
z nadmiernym lub obniżonym napięciem mięśni oraz brakiem koordynacji wzrokowo-ruchowej dotyczącej pracy palców, dłoni
i przedramienia.
- Zakłócenia ogólnej koordynacji wzrokowo-ruchowej przy czynnościach wykonywanych pod kontrolą wzroku;
szybkość i zakres ruchów rąk niedostosowane do charakteru wykonywanej czynności.
- Wydłużony czas opanowania oraz wykonania wyuczonych czynności motorycznej.
- Zbyt silne lub utrzymujące się ponad
wiek rozwojowy występowanie synkinezji (współruchów towarzyszących ruchom docelowym) co świadczy o zaburzeniach rozwoju ruchowego, może być objawem poważniejszych zakłóceń dynamiki procesów nerwowych dziecka; utrudnia również proces automatyzacji czynności motorycznych.
- Globalne zaburzenia napięcia mięśniowego (obniżony, podwyższony lub zmienny tonus mięśniowy).
Terapia ręki to program stworzony w odpowiedzi na potrzebę usprawniania małej motoryki czyli precyzyjnych ruchów dłoni i palców. Mechanizm działania ręki jest bardzo skomplikowany i uzależniony od sprawnego funkcjonowania poszczególnych jej elementów będących w ścisłym związku z układem nerwowym. Ręka odpowiedzialna jest za wiele procesów. Początkowo bierze udział w poznawaniu świata, pomaga,w lokomocji,
a w dalszym rozwoju wykonuje bardzo precyzyjne i skomplikowane ruchy decydujące
o prawidłowym funkcjonowaniu człowieka w społeczeństwie. Wszystkie te aspekty pokazują dlaczego jej prawidłowe działanie jest tak ważne.
Terapia ręki ma na celu zaangażowanie całej kończyny górnej w wykonywanie różnorodnych zadań poprawiających jej funkcjonowanie i doskonalenie ruchów precyzyjnych. Wykwalifikowany terapeuta stara się pracować nad normalizacją napięcia,
a dopiero w końcowej fazie skupia uwagę na poprawie pisma i grafomotoryki.
Wszystkie działania wykorzystywane w terapii są precyzyjnie dobrane do funkcjonalnego
i intelektualnego poziomu dziecka, stwarzając możliwość dalszego rozwoju w przyjazny
i interesujący sposób. Sprawia to, że czas spędzony na terapii jest nie tylko efektywną
pracą ale i niezwykłą przyjemnością.
Cel :
Terapia ręki ma na celu usprawnianie tych funkcji percepcyjno – motorycznych, dzięki którym dziecko osiągnie optymalny poziom w zakresie samoobsługi oraz doskonalenie sprawności manualnej i grafomotoryki.
Drugim zasadniczym filarem metody Warnkego jest tzw. trening lateralny.
Celem jest automatyzacja i ulepszenie koordynacji pracy półkul mózgowych.
W trakcie treningu dziecko/pacjent słyszy
w słuchawkach dwa różne głosy dobiegające
z różnych kierunków. Zmieniają one swoją lokalizację i wydaje się, że krążą wokół głowy.
Trening lateralny można podzielić na trzy części:
- słuchanie historyjki lub piosenki
(z użyciem słuchawek, w trybie lateralnym)
- samodzielne czytanie przy jednoczesnym słyszeniu własnego głosu w słuchawkach
w trybie lateralnym
- samodzielne czytanie równocześnie
z głosem pochodzącym z płyty;
obydwa głosy (własny i lektora) słychać
w słuchawkach w trybie lateralnym
Czas reakcji z wyborem
Z lewej i prawej strony słychać dwa dźwięki różniące się wysokością.
Należy jak najszybciej nacisnąć przycisk
po stronie niższego dźwięku.
Rozpoznawanie wzorca częstotliwości
Słychać trzy dźwięki spośród których jeden różni się od pozostałych pod względem wysokości. Dziecko ma określić który z kolei dźwięk był inny.
Rozpoznawanie długości tonu
Dziecko słyszy trzy dźwięki: - dwa jednakowej długości i jeden dłuższy. Należy rozpoznać który z kolei dźwięk różnił się długością.
Wszystkie ćwiczenia dziecko czy osoba dorosła wykonuje w słuchawkach.
Powyższy trening ma na celu doprowadzenie do automatyzacji przetwarzania słuchowego, wzrokowego i motorycznego.
Schemat terapii :
Poddawane diagnozie i terapii funkcje podstawowe to:
Określanie progu kolejności wzrokowej i słuchowej
Dziecko widzi po jednym błysku lub słyszy jedno kliknięcie z lewej i prawej strony.
Musi zdecydować po której stronie bodziec pojawił się jako pierwszy.
Słyszenie kierunkowe
Dziecko słyszy jedno kliknięcie i decyduje
z której strony ono dobiegało.
Różnicowanie tonów
Dziecko słyszy dwa dźwięki o różnej wysokości i musi ustalić w jakiej kolejności się pojawiły.
Synchroniczne wystukiwanie rytmu
Dziecko słyszy regularny ciąg dźwięków (kliknięć), które dobiegają na przemian
z prawej i lewej strony.
Należy synchronicznie naciskać przyciski
w rytmie kliknięć.
Diagnoza :
Diagnoza przeprowadzona z użyciem profesjonalnego urządzenia Brain-Boy®-Uniwersal Professional (BUP) pozwala na trafne określenie problemów w zakresie
8 funkcji podstawowych. W oparciu
o uzyskany wynik opracowuje się program treningowy dostosowany do indywidualnych potrzeb i możliwości dziecka.
Fred Warnke opracował metodę terapeutyczną przeznaczoną specjalnie
dla osób z trudnościami w czytaniu, pisaniu i mówieniu. Metodę Warnkego wyróżnia to, że koncentruje się ona na przyczynach dysleksji, a nie na jej objawach.
Celem tej metody jest kompleksowa pomoc osobom dorosłym, dzieciom z dysleksją
i trudnościami w nauce oraz wsparcie w terapii logopedycznej. Czytanie, pisanie
i mówienie to złożone czynności, które mogą przebiegać prawidłowo pod warunkiem,
że są w pełni zautomatyzowane. Wszystko, co potrafimy robić automatycznie wydaje
się łatwe i to właśnie automatyzacja czynności sprawia, że popełniamy mniej błędów. Warnke opracował metodę, która polega na ćwiczeniu automatyzacji, diagnozowanych wcześniej funkcji podstawowych w zakresie słyszenia, widzenia i motoryki. Ćwiczenia wykonuje się z pomocą urządzenia Brain-Boy®-Universal (BBU).
Przyczyny :
Według Warnkego przyczyną problemów
z nauką prawidłowego czytania, pisania
i mówienia są trudności w przetwarzaniu bodźców słuchowych, wzrokowych
i motorycznych.
Dla kogo:
- zaburzenia mowy np. afazja
- zaniki pamięci np. stany powypadkowe,
udary, wylewy
- problemy w czytaniu i pisaniu
- zaburzenia zachowania np.ADHD
- zaburzenia Centralnych Objawów
Przetwarzania Słuchowego
np. problemy ze skupieniem uwagi
i zapamiętywaniem informacji
prezentowanych ustnie
- problemy z wykorzystywaniem
wielostopniowych poleceń,
słabo rozwinięta umiejętność słuchania,
niskie osiągnięcia w nauce, trudności
językowe, a zwłaszcza w nauce języków obcych
Konsultacje pedagogiczne dla rodziców i opiekunów
Jest to forma pomocy rodzicom, którzy chcieliby pozytywnie wpływać na rozwój swojego dziecka lub doświadczają problemów wychowawczych. Pedagog pomoże zwrócić uwagę na najważniejsze kwestie dotyczące wychowania, podpowie jak postępować
z dzieckiem nadpobudliwym czy nieśmiałym, dzieckiem mającym problemy w nauce lub dzieckiem zdolnym. Wskaże możliwości diagnozy i metody terapii.
Terapia pedagogiczna/rewalidacyjna
– zajęcia adresowane są do dzieci
i młodzieży mających trudności
i problemy z:
- koncentracją uwagi
- małą i dużą grafomotoryką
- koordynacją
wzrokowo-słuchowo-ruchową
- lateralizacją
- analizą i syntezą wzrokową
- słuchem fonematycznym
- licznymi trudnościami szkolnymi
- relacjami społecznymi
- problemami z czytaniem i pisaniem
- odróżnianiem liter o podobnym
kształcie
Rodzaj i tempo ćwiczeń pedagog dobiera indywidualnie do każdego dziecka.
Zapewniamy wczesne wspomaganie rozwoju
mowy dziecka oraz naukę czytania i pisania dla dzieci z ryzykiem dysleksji. Prowadzimy terapię dzieci cierpiących na autyzm, mózgowe porażenie dziecięce, dzieci niedosłyszących i niesłyszących oraz dzieci z rozszczepem podniebienia.
Dzieciom pomagamy w zakresie trudności:
- nieprawidłowości u niemowląt
i małych dzieci np. wysunięty język na buzię
dziecka, zaburzenia połykania,
zaburzenia oddychania,
skrócone wędzidełko
- opóźniony rozwój mowy
- nieprawidłowa wymowa głosek
- seplenienie, miedzyzębowe
- niepłynność mowy
Młodzieży i dorosłym zapewniamy
pomoc logopedyczną w problemach:
- nieprawidłowej wymowy
- seplenienia międzyzębowego
- niewyraźnej mowy
- "francuskiego r"
- zbyt szybkiego tempa mówienia
- niepłynności mowy (jąkanie)